เช็กความพร้อมก่อนวางแผนมีลูก
ประโยคที่ว่า “มีลูกเมื่อพร้อม” คือสิ่งที่เราได้ยินกันมาตลอด แต่ถ้าถามว่าจะพร้อมเมื่อไหร่เนี่ยสิ ตรงนี้แหละยากสุด เพราะคำว่าพร้อมของแต่ละคนไม่เหมือนกัน สำหรับอีฟคือพร้อมทั้งร่างกาย จิตใจ และแน่นอนว่าสมัยนี้ต้องมีเงิน มีทุนทรัพย์ในการเลี้ยงลูก ส่วนอีกสิ่งที่สำคัญไม่แพ้เงินก็คือต้องมีเวลา
แล้วรู้ได้ยังไงว่าพร้อม?
อันนี้ต้องถามใจตัวเองและสามี เพราะการมีลูกคือการทำงานเป็นทีม เราคนเดียวไม่สามารถผลิตลูกได้และแน่นอนว่าสามีคนเดียวก็ไม่สามารถผลิตลูกได้เช่นกัน
อย่างอีฟเองไม่ได้มีธรรมชาติ เพราะเป็นคนมีลูกยาก กว่าจะได้ลูกคนนี้มาก็ไปหาหมอรักษาด้วยวิธีการ ICSI ยิ่งต้องใช้ความพยายามและใช้เงินมากขึ้นอีก แต่ก็ตัดสินใจที่จะมี จริงๆ พวกเราไม่ได้ร่ำรวยอะไรมาก เป็นชนชั้นกลางปกติ แต่เรามีเงินเก็บจำนวนหนึ่งซึ่งก็ไม่ได้มากมาย แต่เป็นเงินก้อนที่เราคิดว่าเราสามารถเลี้ยงเค้าได้ในช่วงที่ยังแบเบาะ แล้วต่อไปในระหว่างทางที่เค้าค่อยๆ เติบโตเราก็ยังสามารถทำงานหาเงินเพื่อมาซัพพอร์ทเค้าได้ อีฟคิดว่าไม่ใช่ว่าพอมีลูกแล้วเราจะต้องหยุดทำงานไปตลอดชีวิต หรือทำงานอะไรไม่ได้เลย แต่แน่นอนว่าในช่วงแรกควรจะต้องมีเงินสำรองสักก้อนนึง เผื่อฉุกเฉิน เผื่อลูกไม่สบาย เผื่อของจำเป็นอื่นๆที่เพิ่มเข้ามา
ไหนๆ ก็พูดเรื่องการเงินแล้ว สิ่งที่สำคัญสำหรับครอบครัวอีฟก็คือเรื่องหนี้สินที่เป็นภาระหนัก เช่นบ้าน รถ เมื่อเทียบกับสัดส่วนรายได้แล้วยังถือว่าหนักอยู่ ตอนนั้นเราเลยยังไม่มีลูก แต่ตอนนี้เป็นอิสระจากภาระบางอย่างแล้ว หนี้ก้อนที่เหลือก็ไม่ได้หนักหนาอะไร เราจึงเปิดไฟเขียวตัดสินใจมีลูกกัน
ใครที่สงสัยว่าแล้วควรจะมีเงินเท่าไหร่ อยากให้ระบุตัวเลขมาเลย เอาจริงๆ ก็บอกไม่ได้ เพราะตรงนี้ขึ้นอยู่กับไลฟ์สไตล์และการกินอยู่ของแต่ละบ้าน เราอาจจะต้องประหยัดมากขึ้นและแบ่งสัดส่วนการใช้เงินใหม่ แต่เราประหยัดแล้วต้องไม่เครียดและไม่ลำบากมากจนเกินไป จริงๆ แล้วการใช้เงินอย่างมีสติและมีระเบียบวินัยทางการเงินเป็นสิ่งจำเป็นอันดับต้นๆ ในการมีลูกเลยนะ
ต่อมาน่าจะเป็นเรื่องของอายุ ด้วยความที่ตอนนี้ย่างเข้า 32 แล้ว บอกตามตรงว่าไม่อยากมีลูกตอนแก่ค่ะ เพราะยิ่งเราอายุเยอะก็ยิ่งเสี่ยงกับโรคต่างๆ ที่จะเกิดกับลูก เช่น ดาวน์ซินโดรม หรือร่างกายแม่ไม่แข็งแรง แล้วพอแก่ก็คงวิ่งตามลูกไม่ไหว รวมถึงสภาพจิตใจของเราที่อาจจะเปลี่ยนไป เพราะการมีลูกเป็นงานหนักและหน้าที่หลักคือ ‘แม่’ แค่ตอนท้องวันนึงยังมี 8 อารมณ์ ตอนคลอดก็คงไม่ต้องสืบ ไหนจะอดหลับอดนอนอีก ถ้าอายุเยอะจะยิ่งเหนื่อยล้ากว่าหลายเท่าแน่ๆ รวมถึงพอลูกเริ่มโต เราอยากเป็นเพื่อนกับลูก อยากคุยกันรู้เรื่อง บวกกับอีฟเป็นคนมีลูกยาก การทำ ICSI ตอนอายุเยอะ โอกาสที่จะสำเร็จก็ยิ่งน้อยลง เลยไม่อยากปล่อยเวลาไปมากกว่านี้
และสุดท้ายที่เราไม่อยากให้ละเลยก็คือ ‘เวลา’ การสร้าง Quality Time กับลูกคือเรื่องสำคัญมาก สังเกตว่าแม่ๆ หลายคนหลังคลอดลูกครบ 3 เดือนก็ต้องกลับไปทำงาน ต้องฝากคุณตาคุณยายช่วยเลี้ยง ถ้าเป็นไปได้อยากจะแบ่งเวลาสักสองสามชั่วโมงเล่นกับลูก คุยกับลูกแบบตามองตา ให้ความอบอุ่นเค้าให้ได้มากที่สุด สิ่งเหล่านี้จะทำให้เด็กคนนึงเติบโตขึ้นได้อย่างดี มีเงินแต่ไม่มีเวลาก็ไม่ได้ มีเวลาแต่ไม่มีเงินก็ไม่ได้เช่นกัน
สรุปแล้วมีลูกเมื่อพร้อมก็แล้วแต่บ้านเลยค่ะ บางคนตั้งเป้าหมายว่าต้องมีบ้านราคา 20 ล้าน ต้องมีเงินให้ลูกเรียนโรงเรียนที่ดีที่สุ แพงที่สุด ต้องมีเงินเก็บหลายสิบล้านถึงจะมีลูกได้ แต่สำหรับอีฟคำว่ามีลูกเมื่อพร้อม ให้ดูการใช้ชีวิตปกติของครอบครัวเราเป็นหลัก พยายามมอบสิ่งที่ดีที่สุดเท่าที่เราจะทำได้ให้กับเค้า ไม่จำเป็นต้องเป็นสิ่งที่แพงที่สุด เพราะสิ่งที่แพงที่สุดอาจจะไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุดสำหรับลูกเราก็ได้ หน้าที่เราคือเลี้ยงเค้า แบ่งเวลา ทำให้เค้าเป็นคนที่มีความสุขและเป็นคนที่มีคุณภาพนี่แหละค่ะ เราจะพร้อมมั้ยกับหน้าที่ตรงนี้ ลองถามใจของเราและสามีดูนะคะ
